Powstanie Styczniowe jest punktem odniesienia,
bohaterstwa i niezłomności dla nowego pokolenia, które na początku XX wieku
stanęło do walki o niepodległą Polskę i ją wywalczyło.Siła Polaków, sukcesy i
błędy powstańców to powód do dumy.
Na powstańczym zrywie z 1863 r. wychowało się pokolenie Legionów i żołnierzy oddanych Polsce. Właśnie dlatego w 1918r.
odzyskaliśmy Niepodległą Polskę.
Na powstańczym zrywie z 1863 r. wychowało się pokolenie Legionów i żołnierzy oddanych Polsce. Właśnie dlatego w 1918r.
odzyskaliśmy Niepodległą Polskę.
ODDANI BEZ RESZTY OJCZYŹNIE ,,POLSCE’’
Romuald Traugutt
poświęcił swoje życie dla podtrzymania upadającego powstania i nie dał się złamać
po aresztowaniu przez Rosjan wraz z czterema przywódcami. Ten dzielny bohater był bardzo religijny z ogromnym poświęceniem
dla ojczyzny.
NIEUGIĘTY GENERAŁ Z PODLASIA
Ksiądz Stanisław Brzóska, naczelny kapelan Powstania Styczniowego urodził się 30 grudnia 1832w miasteczku Dudków na Lubelszczyźnie w rodzinie szlacheckiej,wikary z Łukowa.Wiosną 1864r. ks. Brzóska zorganizował konny oddział ,który przetrwał 11 miesięcy i został rozbity. Obława rosyjska schwytała ks. Brzóskę,24 kwietnia1865r. został powieszony w Sokołowie Podlaskim. Za udzielanie pomocy księdzu wiele osób aresztowano i zesłano na Syberię.
POWSTANIE STYCZNIOWE
Przed
wybuchem Powstania Styczniowego, na terenach Królestwa Polskiego istniały dwie
główne grupy „Biali” i ,,Czerwoni”. ,,Biali” byli za zjednoczeniem całego
społeczeństwa,dążyli
do rozszerzania Królestwa . „Czerwoni” wdrażali reformy uwłaszczeniowe w wolnej
już Polsce oraz odpierali siły carskie, które atakowały Polskę. Powodem wybuchu
Powstania Styczniowego był przymusowy pobór do carskiego wojska. Jako opór
utworzono Tymczasowy Rząd Narodowy, na czele z dyktatorem Ludwikiem
Mierosławskim. Rząd Tymczasowy wydał manifest, w którym wezwał Polaków do walki
z wrogim caratem.Początek
Powstania Styczniowego był sukcesem Polaków, gdzie zaskoczyli Rosjan.Sukcesy
w walce z Rosjanami odnosił na ziemi kieleckiej Marian Langiewicz. W lutym
miało miejsce wydarzenie dla powstańców bardzo niekorzystne. Podpisano w Petersburgu
konwencję Alvenslebena, która mówiła o współpracy
prusko-rosyjskiej i zwalczaniu powstańców. Wojska powstańcze toczyły walki z oddziałami rosyjskimi. W
kwietniu Biali przystąpili do powstania ,objęli władzę i powołali Rząd Narodowy. W czasie walk
w zamachu zginął namiestnik Królestwa generał Berg. W październiku 1863 r. Romuald
Traugutt został przywódcą nad oddziałem kobryńskim. W maju 1863r odniósł sukces
pod Horkami, a po upadku Rządu Narodowego stanął na czele powstania i organizował oddziały zbrojne, ale ta próba ratowania powstania nie miała już
szans. Coraz liczniejsze wojska rosyjskie skutecznie rozbijały oddziały
powstańcze. Rosjanie rozpoczęli
represje, wiele tysięcy Polaków zostało zesłanych na Syberię, skąd nigdy już
nie wrócili. Zniesiono autonomię Królestwa i uczyniono z niego zwykłą prowincję
Rosji. Przybrał na sile także proces rusyfikacji. Skonfiskowano wiele majątków
szlacheckich, by ukarać szlachtę biorącą czynny udział w powstaniu. Po upadku Powstania styczniowego po
1864 roku Królestwo Polskie straciło resztki autonomii, rozpoczęła się epoka
forsownej rusyfikacji i ciężkie ciosy. 5 sierpnia 1864 r. w pobliżu warszawskiej
cytadeli zostali straceni przywódcy powstania styczniowego: Romuald Traugutt, Rafał
Krajewski, Józef Toczyski, Roman Żuliński i Jan Jeziorański. Podczas egzekucji ludzie śpiewali pieśń ”Święty Boże”.
Powstanie
Styczniowe zakończyło się klęską, jednak pomimo represji wobec Polaków,
zaborcom nie udało się złamać kręgosłupa w narodzie ducha oporu, czego skutkiem
było odzyskanie niepodległości po I wojnie światowej.
Źródło:
- ,,Kronika powstań polskich 1794 - 1944" - Warszawa,1994.
Opracowała: L.E.M.